De Schilpen

Dank jullie wel voor de aardige reacties op mijn  logje. Het was goed te weten, dat jullie mij gemist hadden. Toch wil ik nog wat aanvullen. Mijn opmerking over het Sajou garen leek wat negatief over te komen. Dit was niet de bedoeling, want ondanks dat het wat meer krinkelt is het mooi garen en doordat de draad ietsje dikker is als 1 draadje DMC vult het ook heel mooi bij 7 kruisjes per cm.

"In het centrum van Maasland ligt aan een pittoresk schelpenpleintje museum De Schilpen."  Zo begint de webpagina van de Schilpen. Het is leuk om na een fietstochtje even bij de Schilpen aan te gaan.

Het was een kruidenierswinkeltje, wat nu als museum is ingericht. Er is nog steeds oud Hollands snoep te koop en veel herinnert nog aan het kruideniersverleden.

De kamers en het keukentje zijn nog helemaal in stijl van de laatste bewoners. Er is een oude bedstee.

Er hangen nostalgische prenten aan de muur.

En een merklap.

De keuken heeft een heel aparte sfeer.

 

Er is een kelder, die de kaasmakerij laat zien. Een zolder met de geschiedenis van Maasland. En nog een grote zolder met oud gereedschap, een deel kostuums en handwerk en een oude meidenkamer.
Hier liet met wat oude lingerie zien.

Dit ziet er toch wat anders uit dan de lingerie van Marlies Dekkers.

Aan de deur van de bedstee hing een eenvoudig schoollapje.

Wat ik graag nog eens na wil maken.

Zomaar nog wat spulletjes. Een oude kinderstoel.

 Een Juliana pop.

En een naaimandje.

Er is natuurlijk nog veel meer, maar je pikt er toch altijd dingen uit, die je zelf aanspreken. Zomaar even jezelf  onderdompelen in een paar uurtjes nostalgie. Mocht je ooit in de buurt van Maasland zijn, is het zeker een bezoekje waard. Let wel op de openingstijden, want het is beperkt open.

Fijne week verder, Joke

Toska en de Randjes

Na drie maanden ben ik weet terug. Niet dat ik zo lang ben weggeweest, maar er kwam zomaar niets van bloggen. Maar eigenlijk wil ik toch niet stoppen, dus dan moet ik maar doorgaan. In de tussentijd zijn we verschillende daagjes uit geweest en op vakantie en ik hoop hiervan later iets te laten zien.
Het enige waar ik steeds mee door ben gegaan is de randjes. Iedere zaterdag de nieuwe randjes die erom vragen om geborduurd te worden. En dit is dan het resultaat.

 Maar er was nog een nieuwe uitdaging. De zomer Sal van Soet Idee.  Hier nog steeds te downloaden.

Eerst wilde ik er niet aan mee doen, maar deze is zo leuk om te doen. dat ik het toch niet kon laten. 

Voor het eerst heb ik met Sajou garen gewerkt. Het garen is mooi, maar omdat je uit het midden van deze coconnetjes werkt, gaat de draad snel krinkelen en in de knoop. Van het laatste deel heb ik nog maar en klein stukje geborduurd, maar hierna ga ik gelijk weer verder. 

Een hele mooie is te zien bij 

 Jeanny's Merklapperie   

Iedereen nog een fijne week gewenst en groeten van Joke.

Urkerdag 2015

Zaterdagochtend stonden we al om half acht op het station. Vriendin Leni en ik wilden de Urkerdag bezoeken. Zij omdat ze heel veel interesse in klederdracht heeft en ik omdat mijn vader daar geboren is. Toen ik kind was kwamen wij er regelmatig en wij logeerden er dan bij zijn neef. We hebben er zelfs wel eens in klederdracht geposeerd.   

In 1997 overleden mijn oom en tante ( was eigenlijk een neef van mijn vader) met wie we altijd nog contact hadden gehouden. Dat was mijn laatste bezoek aan Urk. Toch wilde ik altijd nog een keertje terug om er zomaar weer eens rond te lopen. We zouden als alles meezat om 11 uur aankomen, maar het werd 12 uur, omdat we de aansluiting naar Kampen misten en daardoor ook weer de aansluiting met de bus naar Urk. Het t eerste wat we op het oude Urk roken was de vis en rooklucht. Overal werd wel een visje gebakken of gerookt.

Ik wilde het geboortehuisje van mijn vader nog eens opzoeken en dat was dicht bij het huis van zijn neef. De huisnummers vond ik wel, maar mijn herinnering klopte niet meer. Toch maar even gevraagd.

Een aardige Urker wilde het mij wel even wijzen en legde uit dat er in die wijk bij werkzaamheden een gasexplosie was geweest. Er was veel beschadigd en zelfs opnieuw opgebouwd. Heel jammer want de originele huisjes zijn verloren gegaan.

De vis werd soms ook op de oude manier gebakken. Precies zoals mijn  oom en moeder dat deden. Helaas was het nu vooral scholfilet en kibbeling. Van die kleine gebakken tongetjes heb ik helaas niet gezien.

Toen op naar het monument. Daar staat de naam van mijn overgrootvader op, die al op 30 jarige leeftijd verdronk. ( Het staat fout op het monument )

Mijn overgrootmoeder verloor niet alleen haar man in die rampnacht, maar ook haar broer Jacob Ras.
Omdat er geen tongetjes op straat te koop waren zijn we maar naar het visrestaurant gegaan. Hier was er wel iets wat bij mij in de smaak viel.

Het was werkelijk een enorm bord vol met een grote tong en twee schollen. Verrukkelijk maar wel een beetje veel. Hierna langs de haven gelopen, waar om drie uur de boot met meisjes die aan de wal dienden aan zou komen. De zaterdag voor Pinksteren kwam iedereen naar huis.

Hier was het echt erg druk. Maar er waren onderweg ook veel mooie foto's te maken. Zomaar een impressie.

Een mevrouw met een mooie geborduurde klaplap, die mij vertelde dat dit een nagemaakte bruidskraplap was.

En natuurlijk moest er ook een Urker lapje mee naar huis.

Maar wat ik eigenlijk het allermooiste vond, was dat ik nu het graf van mijn oma op Urk gevonden heb.
Jaren geleden was ik al eens met mijn oom op de oude begraafplaats gaan zoeken, maar we konden het niet vinden. Nu had ik dankzij de Genealogische vereniging op Urk een grafnummer en kon ik het vinden. Zij stond niet op het gedenkteken. Dat was de broer van mijn opa en zijn vrouw, maar ik weet nu dat ook mijn oma in dit familiegraf begraven ligt en ook mijn overgrootmoeder. Dit heeft mij altijd beziggehouden. De oma, die nooit oma is geworden. Eigenlijk nauwelijks moeder omdat ze al op 30 jarige leeftijd overleed. Er is zelfs geen foto van haar in de familie overgebleven.

En nu ben ik nog steeds met mijn gedachten op Urk en het duurt beslist geen 18 jaar meer voordat ik terug ga.     

Het was een anders dan anders blogje, maar dit wilde ik wel graag delen.

Groeten, Joke

Miniquilt tentoonstelling Vlaardingen

Ook ik ben gisteren naar de Miniquilt tentoonstelling van het Quiltersgilde in Vlaardingen geweest. Het was een mooie ruim opgezette tentoonstelling met een grote koffiehoek en twee deelnemende winkeliers. Aan de koffietafel kon je ook aanschuiven om onder het genot van wat lekkers met elkaar aan een quiltwerkje te werken. Dit was erg gezellig. Er zijn ook twee andere Maassluise bloggers geweest, die foto's op hun blog hebben gezet, dus ik zal proberen weer andere te kiezen. Voor nog meer foto's kan je dan naar  Quiltpassion van Ciska of Lida.
Het eerste quiltje waar mijn blik op viel was een Miniquiltje van Christine.

En er was een leuk poppenquiltje met een beer.

Er waren veel inzendingen van de EQA Competition 2014 Seasonal Garden. Zomaar een paar die mij opvielen.

Het thema was Holland en dit was heel verschillen ingevuld.

 

Een speciaal Vlaardingse quilt met haring en ijzerkoekjes. Zo leuk bedacht.

Ook twee andere specifiek Hollandse thema's

En een mooi zelfportret van de groep "De Uitdaging" met als je goed kijkt een diepere onderlaag.

Als laatste foto's geen quiltje van de tentoonstelling, maar een aardige bezoekster met een mooi gequilt jasje.
Ik mocht haar fotograferen, maar mijn foto's doen niet helemaal recht aan haar jasje en uitstraling.

Het was een gezellige dag met leuke ontmoetingen.

Groeten, Joke